Σας βλέπω απ' τη φωτογραφία
να με θυμάστε πού και πού
και να μιλάτε μ΄απορία
για τους κατοίκους του ουρανού
Οταν φωτίζει το φεγγάρι
τις παγωμένες κορυφές
σας συντροφεύω στα όνειρά σας
μέσα στου χρόνου τις μορφές
Οταν φυσάνε οι ανέμοι
και μαστιγώνει η βροχή
είναι η δική σας νοσταλγία
που με τραβά ξανά στη γή
Σας βλέπω απ τη φωτογραφία
να μεγαλώνετε αργά
στο χρόνο που σας ταξιδεύει
στα σκοτεινά του τα νερά
|